"Жиңел түгел, тормыш мәшәкатьле,
Ләкин үзе биргән сәләт белән
Күтәргәндер илне, авыл баласын!"
Зәки Нәбиулла
Кеше гомере - диңгездәге бер тамчы, мәңгелекнең бер мизгеле генә. Шушы кыска гына вакыт эчендә кеше зур-зур планнар кора. Барлык уйлаганын эшләп өлгерергә, җирдә үзенең эзен калдырырга, мәңгелек исем, мәңгелек яшәү алырга тели һәм гомере...